το όνειρο μου, γράψε την ιστορία

γράφουμε μαζί

Πριν γράψουμε όμως, μια άσκηση προθέρμανσης:
Όπως στο μάθημα γυμναστικής, έτσι και στο γράψιμο, πριν στρωθούμε χαλαρώνουμε τους μύες χεριών και ποδιών, κάνουμε ανάσπαση και κατάσπαση ωμοπλατών και περιστροφές του κεφαλιού. Το αντίστοιχο της προθέρμανσης στη γραφή είναι το ελεύθερο γράψιμο. Τι σημαίνει ελεύθερο γράψιμο;
Να μη σκεφτόμαστε όλους τους κανόνες που έχουμε μάθει στο σχολείο και στα βιβλία (ούτε καν τον Δεκάλογο που σάς έδωσα την προηγούμενη φορά). Αυτό που κερδίζουμε με την ελεύθερη γραφή είναι ότι νιώθουμε πιο ελεύθεροι. Είναι σαν να είμαστε ψηλά, στο βουνό, και να παίρνουμε μια βαθιά ανάσα.

Θα ήθελα λοιπόν να σας ζητήσω, πριν περάσουμε στην ιστορία μας, να γράψουμε κάτι πιο ελεύθερο, να αυτοσχεδιάσουμε δηλαδή. Ένας ωραίος τρόπος αυτοσχεδιασμού είναι τα όνειρα. Σίγουρα κάποιο από τα όνειρα που έχετε δει σας έχει εντυπωσιάσει και μπορείτε να το διηγηθείτε.
Μην προσπαθήσετε να ομορφύνετε το όνειρό σας, ή να δώσετε λογική σειρά στα όσα συμβαίνουν την ώρα που το μυαλό σας, σαν μαιμουδάκι, πηδάει από τη μια εικόνα στην άλλη. Απλώς διηγηθείτε το!

Τα όνειρα μάς βοηθούν να καταλάβουμε κάτι σημαντικό: μερικές φορές πρέπει να διαλύσουμε τα πάντα για να τα φτιάξουμε μετά από την αρχή. Μοιάζει λίγο με αυτό που κάνουμε στη γενική καθαριότητα της Άνοιξης: σηκώνουμε τα χαλιά, μετακινούμε τα έπιπλα, καθαρίζουμε καλά καλά και μετά ξαναστήνουμε το σπίτι. Είναι το ίδιο το παλιό μας σπίτι, αλλά μοιάζει καινούργιο.

Λοιπόν, θα κάνω εγώ την αρχή και μετά περιμένω και το δικό σας ημερολόγιο ονείρων!

το όνειρό μου

Πηγαίνω στο σχολείο ξανά, αλλά υποτίθεται ότι είμαι μεγάλη και τα ξέρω όλα. Σηκώνω συνεχώς το χέρι μου για να απαντήσω στις ερωτήσεις και η δασκάλα λέει “Φτάνει πια Μιχαλοπούλου, άσε και κανέναν άλλο να μιλήσει”.
Με σηκώνει στον πίνακα και με βάζει να στέκομαι στο ένα πόδι τιμωρία. Πάλι λέω τις απαντήσεις και η δασκάλα εκνευρίζεται τρομερά και με στέλνει έξω, στην αυλή. Εκεί κάποια αγόρια παίζουν πετροπόλεμο. Μου λένε ότι είναι αληθινός πόλεμος και πράγματι σε λίγο έρχονται και τανκς και από τον ουρανό πέφτουν φωτοβολίδες-βόμβες.
Ένα αγόρι μου εξηγεί ότι αυτές οι βόμβες φωτίζουν όλους τους ανθρώπους εσωτερικά, τους ξεπλένουν, γι αυτό και ο πόλεμος ονομάζεται “Πόλεμος της καθαρής γης”. Πολεμάω για πολλή ώρα με τα παιδιά- στρατιώτες και μετά βρισκόμαστε σε ένα μέρος που ξέρω, στο Βερολίνο, σε ένα πάρκο, και τρώμε πίτσα όλοι μαζί.
Φοβάμαι ότι επειδή είμαι η μόνη μεγάλη θα πρέπει να πληρώσω το αεροπορικά εισιτήρια για όλους, για να καταφέρουμε να γυρίσουμε πάλι πίσω στην Ελλάδα.

Θα μου στείλετε κι εσείς τα όνειρά σας;

(κάντε κλικ στο «συνεχίστε την ιστορία» και προσθέστε το κείμενό σας)

Ειρήνη Κατεβαίνη-Μπίτζου

+11 2012-05-01 13:49

Βρίσκομαι σε ένα χώρο που έχει γύρω-γύρω βράχους μαύρους και πέτρες μεγάλες, που κάθε τόσο πέφτουν στο έδαφος. Ο ουρανός είναι μαύρος, ίσως να είναι νύχτα, αλλά δε νιώθω κρύο. Πατάω σε δρόμο ίδιου μ' ενός φαραγγιού, όμως εδώ κι εκεί έχει λάβα και βγαίνουν καπνοί.
Ευτυχώς δεν είμαι μόνη. Μαζί μου είναι και η μαμά, ο μπαμπάς, ο Γιώργος-ο αδερφός μου- και η Ήβη -η αδερφή μου.
Περπατάμε προσεκτικά στο μονοπάτι μαζεύοντας όσες περισσότερες πέτρες μπορούμε. Μια βασίλισσα ντυμένη μ' ένα φανταχτερό, τεράστιο και φουντωτό φόρεμα (σαν των πριγκιπισσών) κάθεται σ' ένα μεγάλο θρόνο πάνω σ' ένα βράχο και μας επιβλέπει. Αν δεν τα καταφέρουμε να μαζέψουμε πολλές πέτρες σε λίγο χρόνο, η βασίλισσα θα μας τημωρήσει.
Ο χρόνος τελειώνει κι εμείς δεν έχουμε μαζέψει αρκετές.. αγχώνομαι, αναπνέω γρήγορα, η βασίλισσα γελάει κι εμείς την κοιτάμε. Ο χρόνος τέλειωσε.

giorgos

+15 2012-05-01 19:39

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΟΤΙ ΤΡΕΧΩ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΠΟΓΕΙΩΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΕΤΑΩ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ. ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΠΕΦΤΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΞΥΠΝΑΩ ΚΑΙ ΕΧΩ ΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Ελευθερία Γεροφωκά

+11 2012-05-02 14:08

Σ’ ένα μέρος μακρινό, στην περιοχή της Ψηλείας, στο βουνό Ψηλομύτης, βρισκόταν ένα μικρό χωριό που το λέγαν Ψηλοχώρι. Oι σκεπές των σπιτιών του έγλυφαν τον ουρανό .
Εκεί ζούσε ο Φωτάκης με τον παππού του Φώτη.
Το όνειρο του Φωτάκη ήταν να δει την θάλασσα. Είχε ακούσει πολλές ιστορίες από τους λιγοστούς κατοίκους του χωριού που την είχαν δεί και ζήσει.
Το χωριό τον περιγελούσε, για την λόξα που είχε για τα καράβια και την θάλασσα, λέγοντας του πως όλα αυτά που λέει, είναι ιστορίες περί ανέμων και υδάτων και περί ποντικών και γάτων.
Μια μέρα λοιπόν που τελείωσε το σχολείο πήρε το δρόμο του γυρισμού για το σπίτι. Περπατούσε αφηρημένος, όταν σκόνταψε και έφαγε για τα καλά τα μούτρα του. Σηκώθηκε νευριασμένος και κοίταξε πίσω του να δει τι του στάθηκε εμπόδιο.
Ήταν ένα μπουκάλι γυάλινο, μισοθαμμένο. Έσκαψε γρήγορα με τα χέρια του και το ξέθαψε.
Φύσηξε για να φύγουν η σκόνη και τα χώματα.
Άνοιξε το πώμα και με μιας ξεπήδησε, ένας χάρτης, μια πυξίδα και κόκκοι άμμου...

ΑΜΑΝΤΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

+3 2012-05-02 19:27

>Ωραία τα όνειρά σας! Μόνο -Ελευθερία- θα σε τραβήξω λίγο από το μανίκι για να σε ξαναφέρω μέσα στην ιστορία, που αυτή τη φορά δεν έχει πλοκή. Γράφουμε τα όνειρά μας: κάτι που έχουμε ονειρευτεί, σε πρώτο πρόσωπο! Ένα αληθινό όνειρο, εντάξει;

ΚΛΑΡΑ ΤΣΟΥΜΠΛΕΚΑ-4η Δημοτικού

+8 2012-05-02 21:32

Στο όνειρό μου ήμουνα πριγκίπισσα. Καθόμουν στο δωμάτιό μου και βαριόμουν. Τότε ήρθε η καμαριέρα μου και μου είπε πως το τέρας του παλατιού ήθελε να με γνωρίσει. Εκείνη με συνόδεψε στο μεγάλο κελί του τέρατος. Το τέρας που έμενε στο παλάτι μας ήταν πολύ ευγενικό. Μου έφτιαξε τσάι και μου έβγαλε ένα καθισματάκι να καθήσω. Όταν κάθησα άνοιξε το πάτωμα και άρχισα να πέφτω προς τα κάτω. Ευτυχώς προσγειώθηκα πάνω στο μαλακό μου κρεβάτι. Και μετά ξύπνησα.

Ελευθερία Γεροφωκα

+8 2012-05-02 22:06

Στο όνειρο μου περπατώ ξυπόλητη πάνω σε χορδές, ακροβατώ ανάμεσα σε ήχους κ μετα μανίας προσπαθώ να βρώ τα παπούτσια μου που έπεσαν μέσα στο καβούκι της κιθάρας σε μια προσπάθεια να ξεφύγω από τον φάλτσο βασιλιά που με κυνηγά για να του βγάλω δίσκο. Πώς έγινα τόσο μικρή ξαφνικά; Αυτός φταίει. Χμ... όποτε του λεω ότι δεν τραγουδά καλά θυμώνει και με μιας με μεταμορφώνει σε τοσοδούλα.

NIKOSKILLER

+2 2012-05-03 11:49

otan eimai poly kourasmenos blepw perierga oneira. otan kati paei strava sto sxoleio to vradi vlepw efialtes. thn perasmenh vdomada me epiase h ka8hghtria me skonaki sto diagwnisma kai moy simeiwse th kolla. to vrady eida pws phga sto sxoleio me to oplo moy. mpika mesa kai arxisa na pyrovolaw oloys toys ka8hghtes alla oi sfaires den evgainan mon akoygwntan oi pyrobolismoi. kynhgoysa th ka8hghtria pyrovolontas alla de ginotane tipota kai sto telos oloi geloysane mazi moy. meta katalava pws to oplo moy htane neropistolo kai gyrisa kai hda oti oloi eixane neropistola kai etsi arxisame na paizoyme mpoygela. oi ka8hghtes maw fwnazan pws 8a paroyme apovoli alla den toys akoygame. htane h pio wraia mera sto sxoleio. meta xypnhsa.

ΑΜΑΝΤΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

+3 2012-05-03 19:25

>Παιδιά, σας ζητάω πολλά αν σας παρακαλέσω πολύ πολύ να μη γράφουμε greeklish εδώ; Καταλαβαίνω την ευκολία αλλά μερικές φορές τα πιο δύσκολα είναι και πιο γοητευτικά. Γίνεται; Σας ευχαρσιτώ!

Γιώργος Πουλημένος Β΄Δημοτικ

+2 2012-05-03 23:33

Χτες είδα ένα παράξενο όνειρό.Ήμουν σ' ένα στοιχειωμένο κάστρο. Βρήκα ένα κλειδί στο πατωμα και το δοκίμασα σε πολλές πόρτες.Άνοιξα μια πόρτα και είδα μαρμαρωμένους ανθρώπους. Φοβισμένος άγγιξα έναν και αυτός ζωντάνεψε.Το ίδιο έκανα και στους άλλους ανθρώπους.
Ο βασιλιάς του κάστρου μου είπε οτι τους είχε μεταμορφώσει μια μάγισσα και επειδή τους έσωσα θα έπαιρνα την κόρη του. Μετά ξύπνησα.

Αγγελική Αποστόλου

+2 2012-05-04 16:33

Πέφτω με κλειστά τα μάτια επειδή φοβάμαι. Όταν ανοίγω ξανά τα μάτια όλα γύρω μου είναι κόκκινα.
Είμαι μέσα σε μια ντομάτα,αρχίζω να τρώω τα σπόρια που είναι σε μέγεθος μπανάνας.Κάποια στιγμή η ντομάτα σπάει.Είναι επειδή φούσκωσε η κοιλιά μου.Ξαφνικά νιώθω ένα ζούπηγμα στην κοιλιά.Είναι ο συμμαθητής μου Χάρης.Αποκοιμήθ ηκα στο λεωφορείο που μας πήγαινε εκδρομή.

Elina

+2 2012-05-04 19:13

Μία νύχτα του καλοκαιριού περπατούσα με όλλη την Τάξη μου σε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ Λούνα-Πάρκ.Ξαφν ικά με αρπάζει ο Νίκος και με πετάει πάνο σε 'να τραπέζι-βίντεογ κέΐμπ.Εγώ απ' το φόβο μου φωνάζω :,,Μαμά!!!!!!!! ! Βοήθεια !!!!!"Η Ιωάννα λέει :,,Άμα θέλετε να πάρετε το τρένο, για να γυρίσουμε Σπίτι , μάλλον πρέπει να τρέξουμε,γιατί το τρένο φέβγει σε 5 λεπτά !!!! Τρέξαμε κάτο άπ'τη γή και πείραμε κάτι παράξενα Ψάρια.Τελικά δέν προλάβαμε το τρένο και έπρεπε να ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ όλο το δρόμο για το Σπίτι !!!!!!!

Θέλμα

+3 2012-05-04 20:44

Χτες το βράδυ στον ύπνο μου ονειρεύτηκα ότι ήμουν στον λουλουδότοπο. Ήταν πανέμορφα εκεί πέρα. Όπως καταλαβαίνετε, ήταν γεματος λουλούδια και ο ίδιος ο κήπος είχε το σχήμα λουλουδιού. Στη μέση υπήρχε ένα συντριβάνι όπου έτρεχε λαχταριστή σοκολάτα. Τότε είδα ένα τριαντάφυλλο. Ήταν τόσο όμορφο που αναγκάστηκα να το κόψω. Τότε όμως έγινε κάτι παράξενο. Τα λουλούδια και όλα τα άλλα αντικέιμενα που υπήρχαν στον λουλουδότοπο έγιναν σκόνη. Έτσι μου έγινε μάθημα να μην κόβω λουλούδια.

eleannaki2000

+1 2012-05-05 21:34

πριν καποια βραδια ειχα ονειρευτει οτι ημουν ετοιμη να ταξιδεψω μαζι με τους καλυτερους μου φιλους στο διαστημα. Η πρωτη και η τελευταια μας σταση ηταν στο αρη συναντοντας καποιους παραξενους εξωγηνους που μας καλοδεχτηκαν με χαρα και ευγνωμοσηνη , διχνοντα μας τον χαρακτηρα τους επανω σε εμας και γενικα την καθημερινη τους ζωη τους στον Αρη. Απολαμβανοντας ολα αυτα τα πραγματα στον Αρη ακουω την μαμα μου , ξυπνα ωρα για σχολειο ,και τελικα ολα αυτα ηταν ενα υπεροχο ονειρο. ΤΕΛΟΣ

ΑΜΑΝΤΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

+1 2012-05-06 01:27

>Πριγκίπισσες, Αρειανοί, λουλουδότοποι, υπερφυσικές ντομάτες, νεροπίστολα, λούνα-παρκ και στοιχειωμένα κάστρα! Στα όνειρά μας παίζουμε όλους τους ρόλους. Είμαστε οι καλοί και οι κακοί, τα λουλούδια και τα όπλα, τα τραίνα και οι εξωγήινοι. Στα όνειρα μαθαίνουμε όλους τους κανόνες της συγγραφής: πώς να γινόμαστε άλλοι (πειστικά), πώς να φοβόμαστε και να ξεφοβόμαστε, πώς να βρισκόμαστε σε ένα παράξενο μέρος χωρίς δικαιολογίες. Μπράβο παιδιά, συνεχίστε έτσι!

Ειρήνη Κως

+1 2012-05-06 14:22

To όνειρό μου είναι ότι όταν μεγαλώσω θα πάω στο πανεπιστίμιο και θα γίνω αυτό που θέλω να γίνω ...χημικός, γυσικός, μαθηματικός, φιλόλογος, μουσικός, θεατρολόγος και εκτός πανεπιστημίου, συγγραφέας, χορεύτρια, μια κλασική τραγουδίσ- τρια, να παντρευτώ έναν άντρα που να είναι καλός μαζί μου, να κάνω παιδιά και τελευταίο και καλύτερο να γίνω πολύ καλή μαμά...
Έχω άλλο ένα όνειρο να πετάω, να μπορώ να πετάω και να μπω στο βιβλίο γκίνες και αυτά τα φτερά να πάω στο διάστημα και σε άλλους πλανήτες... να ακούω εκεί τα ζώα να μου μιλούν και να μου φωνάζουν...
Ευχαριστώ που διαβάσατε το όνειρό μου και εύχομαι να βγει αλιθινό!
Ειρήνη Κως!!!!!!!

Μιχάλης Γιώργος

0 2012-05-06 14:32

Παρακαλούμε.

Ειρήνη Κως

+1 2012-05-07 21:08

Συγγνώμη για παραπάνω, αλλά έγραψα τι θέλω να κάνω στην ζωή μου και όχι ένα όνειρο.
Τώρα όμως θα γράψω για ένα πολύ κανονικότατο όνειρο!
Ήταν μία μέρα στο σχολείο που μιλούσαμε για τον Α΄ι΄νστάιν. Τι σύμπτωση ήταν αυτή, αλλά έγινε.

Στο διάλλειμμα μιλούσα με τις φίλες μου και πήγα να πετάξω το σκουπίδι από το φαγητό μου, στα σκουπίδια. Ξαφνικά ένιωσα κάποιον να με σκουντάει και πήγα να τον βρίσω, αλλά όταν τον είδα, δεν θα το πιστέψετε, ήταν ο Άλμπερτ Α'ι'νστάιν που με σκουντούσε! Μου είπε ότι ήρθε από το παρελθόν και ότι επέλεξε εμένα για να μου τη δίξει πρώτος! Τότε φαφνικά άρχισε να μου δίνει χαστούκια,αλλά δεν ήταν οΑ'ι'νστάιν ήταν ο Αδαμάντιος και ο Μάριος που μου φωνάζανε, γιατί είχε χτυπήσει το κουδούνι για μέσα. Στην τάξη, πριν μπει η δασκάλα μέσα, ρώτησα έναν άλλον συμμαθητή μου, τον Άλαν τι έγινε και μου είπε πως έλεγα κάτι με Α'ι'νστάιν και παρελθόν και μου είπε επίσης πως τα υπόλοιπα που έλεγα δεν τα καταλάβαινε. Εγώ όμως τα καταλάβαινα.
Τώρα καταλαβαίνω πως αυτό ήταν όνειρο και ότι δεν ήταν αληθινό!!!!!!!!

ΤΕΛΟΣ

Ειρήνη Κως

+1 2012-05-07 21:15

*να μου τη δείξει τη νέα του εφεύρεση

Φίλιππος Παπαιωάννου

0 2012-05-08 19:08

ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΑΩ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΕΦΤΩ ΜΑ ΚΑΤΩ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΧΩΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΟΚΤΣΟΥΚ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΕΣΩ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΞΥΠΝΗΣΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ

Σωτήρης Παπαδόπουλος

+4 2012-05-08 22:19

Ήμουνα στο σχολείο μου και έκανα μάθημα ώσπου κάποια στιγμή ακούστηκαν κάποιοι παράξενοι θόρυβοι από τον πάνω όροφο.
Ήρθαν κάποιοι παράξενοι άντρες.Εμείς τους ρίχναμε τα θρανία μας και τις καρέκλες μας.Εγώ βρήκα μια χειροβομβίδα στη τσέπη μου.Τη πέταξα και .................

Τ Ε Λ Ο Σ

sophie

+4 2012-05-09 19:42

Βρίσκομαι σε ένα διαστημόπλοιο του χρόνου.Ο πιλότος με ρωτάει σε ποιον ιστορικό πόλεμο θέλω να πάω κι εγώ του απαντώ ότι θέλω να πάω στον Τρωικό Πόλεμο. Το διαστημόπλοιο σταματάει πάνω από την Τροία και βλέπω τη μάχη.'Είμαι τόσο τυχερή', σκέφτομαι.Ξαφνι κά σηκώνομαι στο κρεβάτι μου.Το όνειρο έχει τελειώσει.

Aντιγόνη Μαυρομμάτη

+4 2012-05-10 16:55

Ήταν μαύρο σκοτάδι και εγώ πετούσα πάνω από όλη τη πόλη. Ξαφνικά, είδα έναν δράκο που έβγαζε φωτιές από το στόμα του να με πλησιάζει.Φύσηξ ε και έβγαλε από το στόμα του φωτιές, και εγώ για να μην
με κάψει, σηκώθηκα όρθια πάνω στην σκούπα μου.
Όμως για κακή μου τύχη σκόνταψα και έπευτα.

Πριν πέσω ήμουν ξύπνια!

Αντιγόνη

+2 2012-05-12 11:45

Πετούσα ψηλά και εμφανίζεται ένας δράκος από πίσω μου, έβγαζε φωτιές σηκώθηκα όρθια πάνω στην σκούπα μου όμως σκόνταψα και έπασα. ΠΡΙΝ ΒΡΕΘΩ ΚΑΤΩ ΞΥΠΝΗΣΑ!