Ο ΓΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΚΛΑΙΓΕ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ

l

γράψτε την κριτική σας

η γνώμη του bookbook.gr

Πέντε προσεγμένα βιβλία που μας τραβάει σ’ αυτά από το πρώτο κοίταγμα η ωραία βιβλιοδεσία τους και τα ωραία εξώφυλλά τους. Ξεφυλλίζοντάς τα το ωραίο αισθητικό αποτέλεσμα ολοκληρώνεται με τις βαριές καλοτυπωμένες σελίδες που αναδεικνύουν τη δουλειά των εικονογράφων.
Και στα πέντε βιβλία της σειράς το κυρίαρχο θέμα είναι οι δυνατές φιλίες ανάμεσα στους πρωταγωνιστές γάτους και σε απροσδόκητους ή κατά τα στερεότυπα «εχθρικούς» φίλους.
Ο γάτος της οδού Σμολένσκυ έχει φίλο ένα κουρδιστό ποντίκι αλλά και η φιλία του με τους κατοίκους της οδού Σμολένσκυ είναι έντονη, το συστατικό που αλλάζει τη ζωή του. Ο Τζον αφεντούλης πάλι συνδέεται με το σκύλο Ουίσκι και η φιλία τους γίνεται το εισιτήριο για να βιώσουν εξωπραγματικές, συναισθηματικά έντονες περιπέτειες. Ο γάτος Αρσέν έχει για φίλους το γάτο Μπαμ Μπουμ και τον νεαρό Τέρη Ξεφτέρη που θα βρίσκονται στο πλάι του να τον βοηθήσουν με τον καλλίτερο τρόπο όταν τους χρειαστεί. Ο ζωγράφος γάτος Λεοπόλδος ερωτεύεται μια πανέμορφη ποντικίνα.
Απέναντι στα έντονα συναισθήματα που γεννούν αυτές οι τολμηρές σχέσεις, στο μαγικό κόσμο που επιτρέπουν στους ήρωές τους να ζουν, υπάρχει πάντα η πεζή πραγματικότητα, για να καταστρέφει –ευτυχώς πρόσκαιρα- τη μαγεία: οι δήμαρχοι, οι ενοχλημένοι κάτοικοι. Η μαγεία κινδυνεύει ακόμη να καταστραφεί από το φόβο του αποχωρισμού. Αν και δεν ομολογείται πουθενά ο θάνατος τρυπώνει σε κάποιες από τις ιστορίες. Όμως όταν η παρουσία του δεν δηλώνεται στα παιδιά κι όταν μάλιστα δίνεται στο τέλος μια λύση συμβολική –ο γάτος της οδού Σμολένσκι γίνεται κάδρο στον τοίχο και ο Τζον Αφεντούλης ταξιδεύει στον ουρανό με τον φίλο του μέσα σ’ ένα χάρτινο καραβάκι- τα παιδιά υπάρχει κίνδυνος να μπερδευτούν και αν αντιμετωπίζουν μάλιστα κάποιο πρόβλημα πένθους να τα οδηγήσει σε μια αλλοιωμένη εικόνα του αποχωρισμού.
Τα κείμενα είναι καλά δουλεμένα, χωρίς όμως εκείνες τις εκπλήξεις και τις ανατροπές που θα οδηγούσαν τα παιδιά πιο εύκολα στον κόσμο που περιγράφουν -έναν κόσμο που κατοικείται από γάτες; Ή έναν κόσμο που μερικές γάτες έχουν φωνή και ζουν μια παράλληλη ζωή, όπου οι ιδιότητες και λειτουργίες της μοιάζουν πολύ με των ανθρώπων;
Το κείμενο προσπαθεί να παρασύρει τα παιδιά σ’ ένα σύμπαν ευαισθησίας, όπου στον ουρανό βολτάρει ο Μικρός Πρίγκιπας. Αυτό όμως είναι ένα σύμβολο που μόνο ένας μεγάλος μπορεί να το καταλάβει. Τα παιδιά βλέπουν στον ουρανό μόνο αστέρια που φτιάχνουν σχήματα, ταξιδεύουν, πέφτουν. Κι ενώ τα θέματα που επιλέγει ο συγγραφέας είναι συναισθηματικά φορτισμένα λείπουν από τις λέξεις εκείνα τα μαγικά συστατικά που θα περάσουν από τα αυτιά ή τα μάτια και θα καθίσουν στην καρδιά μας.
Η ιστορία του Τζον Αφεντούλη είναι άρτια και ολοκληρωμένη ενώ Η ιστορία του γάτου που έκλαιγε μαργαριτάρια δανείζεται στοιχεία από τα παραδοσιακά παραμύθια που όμως δεν επεξεργάζονται από το συγγραφέα ώστε να οδηγήσουν σε μια ανατρεπτική έκβαση.

l