Ένας κόσμος... διάτρητος!

Γκαστόν Ντικρέ: Θα μπορούσατε να πείτε στους αναγνώστες μας τι ονομάζετε τρύπα;
Κύριος Τρύπας: Ανάμεσα στο μάτι μιας βελόνας και στο βάραθρο του Παντιράκ, ανάμεσα στη φωλιά μιας φώκιας και στο κενό αέρος, υπάρχουν χιλιάδες είδη τρυπών όλων των σχημάτων, όλων των μεγεθών και, προπαντός πάσης φύσεως… Κατά συνέπεια, μια τρύπα μπορεί να είναι ένα κοίλωμα, βάραθρα, κρατήρες, φωλιές… η Γη είναι κόσκινο από τρύπες – πραγματικό έμενταλ! Υπάρχουν όμως και μερικές τρύπες που είναι διαμπερείς. Πάρτε, για παράδειγμα, τις τρύπες σε έναν τρίφτη τυριού, τις κλειδαρότρυπες, τη φυσική αψίδα Ετρετά ή ακόμα τα υπέροχα ντόνατς…
Τέλος, μια τρύπα μπορεί να είναι ένα κενό, μια απουσία. Ακόμα χειρότερα, μερικές τρύπες μπορούν να σας αναρροφήσουν, να σας καταβροχθίσουν, όπως η V404, μία από τις μαύρες τρύπες της συλλογής μου – το πιο επικίνδυνο από τα κομμάτια της συλλογής μου!

Κλερ Ντιντιέ, Ένα βιβλίο για τις τρύπες, Καστανιώτης

Αυτό το καταπληκτικό βιβλίο δεν είναι η μοναδική αφορμή για το θέμα αυτής της εβδομάδας. Σίγουρα αυτό το βιβλίο συνοψίζει από πολλές απόψεις τον τρόπο που πιστεύουμε πως πρέπει να δουλεύει κάποιος με τα βιβλία και τα παιδιά.
Η δουλειά ενός δασκάλου με την τάξη του την ώρα της ευέλικτης ζώνης κι ο τρόπος που διάλεξε να διευρύνει το θέμα που τα ίδια τα παιδιά είχαν επιλέξει να επεξεργαστούν, είναι ο λόγος που ο «διάτρητος κόσμος» μας παρουσιάζεται σήμερα.
Αυτό που σήμερα κυρίως παρουσιάζουμε είναι μια πρόταση αξιοποίησης των βιβλίων μέσα στην τάξη. Η δουλειά αυτής της πρώτης Δημοτικού δικαιώνει την άποψη μας για το πόσο δημιουργική μπορεί να είναι η συνάντηση των βιβλίων με την εκπαιδευτική διαδικασία στην πιο πλατιά της έννοια κι όχι αναγκαστικά μόνο μέσα από τη λογοτεχνία για παιδιά στην ώρα της φιλαναγνωσίας. Η τάξη τότε θα μοιάζει σαν ένα τεράστιο κεφάλι τυρί έμενταλ που τα παιδιά θα κυκλοφορούν ανάμεσα από τις τρύπες του από τη λογοτεχνία στη γνώση, από το βιβλίο με τα πειράματα στην ιστορία του ταξιδιού στο κέντρο της γης του Ιουλίου Βέρν και από το βιβλίο με τις φωλιές των ζώων στα απίθανα λαγούμια που σκάβει ο κύριος Φοξ του Ρόαλντ Νταλ.