απάντηση του bookbook.gr

Αξιότιμη κυρία Γκίβαλου, Αξιότιμε κύριε Πολίτη,

Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την πρόσκλησή σας στο συνέδριο καθώς και για την απάντησή σας στο άρθρο του bookbook.gr αν και με εξέπληξε με τη σφοδρότητά της. Όπως φαίνεται στο δημοσίευμά μας, παρά αυτά που μας αποδίδετε, παρουσιάζουμε με θετικό τρόπο τόσο τη σπουδαιότητα της οργάνωσης ενός τέτοιου συνεδρίου, όσο και την επιτυχία του συγκεκριμένου. Άλλωστε, τόσο ο τίτλος του άρθρου μας, όπως και η εισαγωγή του, ακριβώς αυτό επισημαίνουν.

Σχετικά με όσα μου καταλογίζετε ότι σας «χρεώνω», ο ίδιος ο τίτλος του συνεδρίου: Καλλιεργώντας τη φιλαναγνωσία – πραγματικότητες (ό,τι μέχρι σήμερα έχει γίνει στα σχολεία, στις βιβλιοθήκες, στα πανεπιστήμια – ενότητα που παρουσιάστηκε στο συνέδριο) και προοπτικές (ό,τι θα μπορούσε να διαμορφωθεί στο μέλλον) εμπεριέχει από μόνος του την έννοια του απολογισμού –που σαφέστατα διαφέρει από την έννοια της απολογίας.

Το πρόγραμμα της φιλαναγνωσίας που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια περίπου το ΕΚΕΒΙ σε συνδυασμό και με τα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας, για πρώτη φορά νομίζω, συνιστούν στη χώρα μας μια εθνική πολιτική ανάγνωσης. Το πρόγραμμα αυτό καθόρισε την προσέγγιση των εκπαιδευτικών στα βιβλία, οδήγησε τους εκδότες να συμπεριλάβουν «προγράμματα» φιλαναγνωσίας» στις εκδηλώσεις τους αλλά καθώς και να εντάξουν πολλές εκδόσεις τους σε αντίστοιχες θεματικές κατηγορίες. Παράλληλα ώθησε και τις βιβλιοθήκες να λειτουργήσουν και αυτές, στο βαθμό που μπορούσαν, με ανάλογα προγράμματα. Φυσικά δεν σημαίνει αυτό πως πριν δεν υπήρχε καμιά κινητοποίηση γύρω από την καλλιέργεια της ανάγνωσης απλά δεν ήταν σε χρήση ο συγκεκριμένος όρος. Πιστεύω επομένως, πως αυτό το συνέδριο ήταν (ή αν προτιμάτε, θα έπρεπε να ήταν) και μία μορφή απολογισμού, των δράσεων που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα κάτω από την ομπρέλα του όρου «φιλαναγνωσία».

Άποψη μου είναι πως το πρόγραμμα της φιλαναγνωσίας ήταν αυτό που έδωσε τον τόνο στις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν και κινητοποίησε διάφορους φορείς.

Η αναφορά μου στην ασάφεια των στόχων του προγράμματος αποτελεί επίσης την άποψη μου, την οποία θα μου επιτρέψετε να εκφράζω.

Δεν βλέπω πως η άποψή μου αυτή μπορεί να υποβαθμίζει τη σπουδαιότητα, την ευρύτητα και την επιτυχία του συνεδρίου, που πουθενά στο κείμενο μου δεν αμφισβητούνται.

Μου καταλογίζετε πως αναφέρομαι στις εισηγήσεις του κυρίου Κατσουλάρη και της κυρίας Βελισσάρη, αναφορά που δεν υπάρχει πουθενά στο άρθρο, ενώ αντίθετα γίνεται αναφορά στις εισηγήσεις των ξένων προσκαλεσμένων του συνεδρίου. Δεν υπάρχει επιπλέον, πουθενά, καμία αναφορά του προγράμματος της φιλαναγνωσίας «ως αιτία όλων των κακών».

Τέλος, φυσικά και δημοσιοποιώ την επιστολή με τις απόψεις σας σε αντιπαραβολή με το άρθρο του Bookbook.gr «για να αποφασίσει ο κάθε αναγνώστης πως θα κατανοήσει τους λόγους και τα έργα», όπως αναφέρετε, αποδεικνύοντας πως μας ενδιαφέρει πρώτιστα ένας γόνιμος διάλογος βασισμένος σε επιχειρήματα.

Το Bookbook.gr και εγώ προσωπικά δεν «δαιμονοποιώ» κανέναν γιατί δεν πιστεύω σε δαίμονες, δεν «παραποιώ», όπως ανυπόστατα μου καταλογίζετε, καμία αλήθεια και η μόνη μου «εμμονή» είναι στο να διεκδικώ το δικαίωμα να εκφράζω την άποψη μου και να επικοινωνώ με αυτούς τους ανθρώπους που μοιράζονται μαζί μου τους ίδιους προβληματισμούς.

Για εσάς, αυτές οι απόψεις μπορεί να συνιστούν «περίεργες εμμονές» και «σκοπιμότητες». Δεν θα απολογηθούμε –εμμένουμε στις απόψεις μας γιατί τις πιστεύουμε και γιατί μια εμμονή χαρακτηρίζει τη δουλειά μας: να γίνει η ανάγνωση καθημερινή πρακτική σε κάθε οικογένεια και σπίτι.

Όμως δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε τι σκοπιμότητες θα μπορούσε να υπηρετήσει ένα μη κερδοσκοπικό σχήμα πέντε ανθρώπων, αντιμέτωπο με το εθνικό πρόγραμμα ανάγνωσης. Μήπως θα θέλατε απλώς να μην υπάρχουν άλλες απόψεις;