Οι στίχοι των ποιητών συνομιλούν, όλα τα ποιήματα
Κάνοντας κλικ στο όνομα κάτω από το ποίημα σου μπορείς να το δεις σε μορφή PDF* και να το τυπώσεις, ή να το αποθηκευσεις στον υπολογιστή σου.
* Σε περίπτωση που δεν μπορείτε να δείτε online το ποίημά σας σε μορφή pdf (υπάρχει γνωστό πρόβλημα για τους χρήστες του mozila firefox), αποθηκευστε το στον υπολογιστή σας και στη συνέχεια ανοίξτε το με το acrobat reader.
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι όλα γύρω σου είναι φως
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
κι όλα γύρω σου είναι φως
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο χορό γλυκογυρίζουν
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
κι όλα γύρω σου είναι φως
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο χορό γλυκογυρίζουν
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
στο χορό γλυκογυρίζουν
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
κι όλα γύρω σου είναι φως
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
l
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
kostas
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο χορό γλυκογυρίζουν
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
κι όλα γύρω σου είναι φως
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
dance
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
στο χορό γλυκογυρίζουν
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όλα γύρω σου είναι φως
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
l
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Αντωνια
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
στο χορό γλυκογυρίζουν
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
κι όλα γύρω σου είναι φως
panos
l
στο χορό γλυκογυρίζουν
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο χορό γλυκογυρίζουν
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι όλα γύρω σου είναι φως
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
στο χορό γλυκογυρίζουν
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο χορό γλυκογυρίζουν
l
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
l
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
l
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι όλα γύρω σου είναι φως
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
l
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
κι όλα γύρω σου είναι φως
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο χορό γλυκογυρίζουν
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο χορό γλυκογυρίζουν
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όλα γύρω σου είναι φως
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στο χορό γλυκογυρίζουν
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
στο χορό γλυκογυρίζουν
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Έξω από το βούισμα του ανέμου
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
κι όλα γύρω σου είναι φως
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
l
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
κι όλα γύρω σου είναι φως
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στο χορό γλυκογυρίζουν
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
Έξω από το βούισμα του ανέμου
l
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
l
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι όλα γύρω σου είναι φως
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
l
στο χορό γλυκογυρίζουν
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
στο χορό γλυκογυρίζουν
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Έξω από το βούισμα του ανέμου
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στο χορό γλυκογυρίζουν
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όλα γύρω σου είναι φως
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
στο χορό γλυκογυρίζουν
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στο χορό γλυκογυρίζουν
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
στο χορό γλυκογυρίζουν
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι όλα γύρω σου είναι φως
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι όλα γύρω σου είναι φως
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
l
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι όλα γύρω σου είναι φως
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
κι όλα γύρω σου είναι φως
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
κι όλα γύρω σου είναι φως
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Έξω από το βούισμα του ανέμου
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
στο χορό γλυκογυρίζουν
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
l
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
στο χορό γλυκογυρίζουν
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
κι όλα γύρω σου είναι φως
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στο χορό γλυκογυρίζουν
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στο χορό γλυκογυρίζουν
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
στο χορό γλυκογυρίζουν
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
l
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
στο χορό γλυκογυρίζουν
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
κι όλα γύρω σου είναι φως
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
στο χορό γλυκογυρίζουν
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
στο χορό γλυκογυρίζουν
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
l
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο χορό γλυκογυρίζουν
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
στο χορό γλυκογυρίζουν
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
κι όλα γύρω σου είναι φως
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
l
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
κι όλα γύρω σου είναι φως
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
στο χορό γλυκογυρίζουν
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Έξω από το βούισμα του ανέμου
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Έξω από το βούισμα του ανέμου
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Έξω από το βούισμα του ανέμου
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όλα γύρω σου είναι φως
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Έξω από το βούισμα του ανέμου
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
κι όλα γύρω σου είναι φως
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
κι όλα γύρω σου είναι φως
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στο χορό γλυκογυρίζουν
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
Έξω από το βούισμα του ανέμου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
κι όλα γύρω σου είναι φως
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο χορό γλυκογυρίζουν
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο χορό γλυκογυρίζουν
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όλα γύρω σου είναι φως
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
στο χορό γλυκογυρίζουν
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
κι όλα γύρω σου είναι φως
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
l
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Έξω από το βούισμα του ανέμου
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι όλα γύρω σου είναι φως
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο χορό γλυκογυρίζουν
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
l
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
l
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
στο χορό γλυκογυρίζουν
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
κι όλα γύρω σου είναι φως
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
l
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
στο χορό γλυκογυρίζουν
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Έξω από το βούισμα του ανέμου
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο χορό γλυκογυρίζουν
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
κι όλα γύρω σου είναι φως
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
στο χορό γλυκογυρίζουν
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο χορό γλυκογυρίζουν
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όλα γύρω σου είναι φως
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
Έξω από το βούισμα του ανέμου
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Έξω από το βούισμα του ανέμου
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
κι όλα γύρω σου είναι φως
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
κι όλα γύρω σου είναι φως
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
στο χορό γλυκογυρίζουν
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Έξω από το βούισμα του ανέμου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
στο χορό γλυκογυρίζουν
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
στο χορό γλυκογυρίζουν
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στο χορό γλυκογυρίζουν
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
στο χορό γλυκογυρίζουν
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
κι όλα γύρω σου είναι φως
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Έξω από το βούισμα του ανέμου
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
κι όλα γύρω σου είναι φως
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
l
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
κι όλα γύρω σου είναι φως
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
l
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στο χορό γλυκογυρίζουν
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
l
κι όλα γύρω σου είναι φως
στο χορό γλυκογυρίζουν
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι όλα γύρω σου είναι φως
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στο χορό γλυκογυρίζουν
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
l
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
κι όλα γύρω σου είναι φως
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
στο χορό γλυκογυρίζουν
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
l
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Έξω από το βούισμα του ανέμου
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο χορό γλυκογυρίζουν
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
l
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο χορό γλυκογυρίζουν
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
έσυρε μια χαρακιά στο φεγγίτη
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στο χορό γλυκογυρίζουν
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι όλα γύρω σου είναι φως
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
στο χορό γλυκογυρίζουν
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
l
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
l
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
l
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
κι όλα γύρω σου είναι φως
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
l
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στο χορό γλυκογυρίζουν
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
κι όλα γύρω σου είναι φως
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
στο χορό γλυκογυρίζουν
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
l
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Έξω από το βούισμα του ανέμου
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
l
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
στο χορό γλυκογυρίζουν
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
Έξω από το βούισμα του ανέμου
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
Ένα βουνό αποπάνω της αγρυπνο στέκει
l
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
λιγοψυχώ, λυγίζομαι, παραστρατίζω
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
l
Έξω από το βούισμα του ανέμου
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι όλα γύρω σου είναι φως
κι όμως οι γέροι ναυτικοί, ακίνητοι στους φάρους
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
το σκουληκάκι βρίσκεται σ' ώρα γλυκιά κι εκείνο
l
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ' άλλο
Έξω από το βούισμα του ανέμου
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
l
στην κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος
κι όλα γύρω σου είναι φως
Πότε το ρου θ' ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
l
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
φλογάτη, γελαστή, ζεστή, εκεί η καρδιά μου δέχτηκε ν' αναπαυτεί λιγάκι
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
κι' ομπρός μου ιδού που βρέθηκε μια φεγγαροντυμένη
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά με τα χεράκια της
Η Άνοιξη, περαστικιά απ' το σπίτι
σα μουσική την νύχτα, μακρινή, που σβήνει
l
Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
στο περιβόλι της ψυχής το μοσχαναθρεμμένο
στο χορό γλυκογυρίζουν
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι
l