με αφετηρία τα βιβλία

...Έφτασα στην Κρήτη, στο λιμάνι της Σούδας , αρχές Ιουλίου πολύ πρωί. Μετά από μια ζεστή μπουγάτσα του Ιορδάνη κατευθύνθηκα στην παιδική βιβλιοθήκη. Ήταν σε ένα πανέμορφο κήπο μέσα στα δέντρα ο οποίος σχεδιάστηκε στα χρόνια της τουρκικής κατοχής. Ήταν πολύ πρωί ακόμα και κάθισα στο αρχοντικό “καφέ”,κάτω από τα δέντρα για ένα αχνιστό καφέ.
Η παιδική βιβλιοθήκη των Χανίων είναι ένας χώρος ειδικά διαμορφωμένος για παιδιά. Φωτεινός, με γωνιές ανάγνωσης και ήρεμους, χαμογελαστούς ανθρώπους. Υπάρχει χώρος για δραστηριότητες με τα παιδιά, μικρό αμφιθέατρο, και τεχνολογικός εξοπλισμός.
Σε μερικές μέρες θα συναντούσα εκεί τα παιδιά, ηλικίας από 6 έως 12 ετών, για το εργαστήριο κινούμενης εικόνας.

Στο εργαστήριο κινούμενης εικόνας μπορούν να συμμετάσχουν παιδιά διαφόρων ηλικιών γιατί συνεργάζονται σε ομάδες και συνεισφέρει ο καθένας με τον τρόπο του στο κοινό έργο.

Εργαστήριο κινούμενης εικόνας στην παιδική βιβλιοθήκη Χανίων, μέσα στον κήπο.

Το εργαστήριο είχε σχεδιαστεί να γίνει σε 6 δίωρα-6 συναντήσεις, αρκετός χρόνος για να δουλέψεις και να ολοκληρώσεις κάθε φάση της διαδικασίας. Τελικά όμως πραγματοποιήθηκαν 3 τρίωρα, το οποίο ήταν λίγο πιεστικό. Παρόλα αυτά τα παιδιά ανταποκρίθηκαν πολύ καλά, απολαύσαμε τη διαδικασία και το αποτέλεσμα.
Η αφετηρία για τη δημουργία μιας ταινίας με τα παιδιά μπορεί να είναι ένα βιβλίο, ένα θέμα, ένα πρόβλημα, ο,τιδήποτε κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών.
Ο στόχος είναι τα παιδιά να οδηγηθούν στην δημιουργία μιας ιστορίας και στην αφήγηση της.
Κάθε ομάδα αναλαμβάνει στη συνέχεια ένα μέρος της ιστορίας (αρχή-μέση-τέλος) για να παίξει, να δραματοποιήσει, να συζητήσει και να καταλήξει τελικά στα σημεία που ο λόγος θα αντικατασταθεί με κίνηση, η αφήγηση με διάλογο.
Στη συνέχεια τα παιδιά αποφασίζουν ποιο θα είναι το περιβάλλον κάθε φορά που διαδραματίζεται η ιστορία τους, το οποίο καλούνται να κατασκευάσουν ή να βρουν στο χώρο.
Στο επόμενο στάδιο η δημιουργία των ηρώων αφορά τα βασικά γνωρίσματα του χαρακτήρα τους, την εξωτερική τους εμφάνιση, τον τρόπο που κινούνται καθώς και άλλες μικρές λεπτομέρειες που συνθέτουν την προσωπικότητα του ήρωα.
Η φωτογράφιση θα αρχίσει όταν κάθε ομάδα θα έχει παίξει την ιστορία της, στο μικρό σκηνικό της και θα έχουν αποφασίσει για τις κινήσεις των ηρώων. Οι φωτογραφίες εισάγονται σε ένα απλό πρόγραμμα δημιουργίας ταινίας και έχουμε την πρώτη μορφή της ταινίας.
Τέλος, με βάση την ταινία, θα ηχογραφήσουμε τους διαλόγους, θα φτιάξουμε ήχους, θα διαλέξουμε μουσικά αποσπάσματα ή θα φτιάξουμε ένα μουσικό κομμάτι για την ταινία με αυτοσχέδια όργανα και δικούς μας στίχους. Τα παιδιά απολαμβάνουν όλη αυτή τη διαδικασία, παρόλη τη δυσκολία, γιατί είναι από την αρχή έως το τέλος κάτι πολύ δικό τους.

Στις μέρες που ακολούθησαν….

Τετάρτη 18/Ιουλίου/2012
Το θέμα «Διαδρομές με πυξίδα τη Βιβλιοθήκη» του προγράμματος Future Library με οδήγησε στην επιλογή του βιβλίου Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας του Χόρχε Μπουκάι.

Είναι ένα παραδοσιακό παραμύθι που μας αφηγείται ο Χ. Μπουκάι με το δικό του τρόπο και αφορά τη διαδρομή ζωής ενός ελέφαντα, που από μικρός μαθαίνει να είναι αλυσοδεμένος και να μην αντιδρά.
Τα παιδιά άκουσαν την ιστορία και είχαν το ίδιο ερώτημα. Πώς ένας μεγάλος, τεράστιος ελέφαντας ήταν δεμένος σε ένα ξυλαράκι ελάχιστα βυθισμένο στην άμμο; Γιατί δεν έφευγε; Στα παιδιά φάνηκε πολύ παράξενο. Η συνέχεια του βιβλίου δεν νομίζω ότι τα έπεισε. Ο ελέφαντας ήταν τεράστιος. Έδωσαν όλη τους τη δύναμη για να ψιθυρίσουν στο αυτί του ελέφαντα ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Στην πρώτη μας συνάντηση συζητήσαμε τη διαδρομή ζωής του ελέφαντα και το σημείο που αλλάζει την πορεία του, τη στιγμή που παραιτείται και αποφασίζει ότι δεν θα προσπαθήσει άλλο.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες: Η πρώτη ομάδα συναντάει τον ελέφαντα στην παιδική ηλικία μέχρι την στιγμή που απογοητεύεται από την προσπάθειά του, η δεύτερη ομάδα στην ενήλικη ζωή του και η τρίτη ομάδα αναλαμβάνει να ψιθυρίσει στο αυτί του να πιστέψει στον εαυτό του.
Κάθε ομάδα σχεδίασε και κατασκεύασε το περιβάλλον του ελέφαντα. Χρησιμοποίησαν κούτες, χαρτιά και φυσικά υλικά από τoν κήπο, κόλλα, ξυλομπογιές και πλαστελίνη.

Πέμπτη 19/Ιουλίου/2012
Στη δεύτερη συνάντηση κατασκεύασαν με σύρμα και πλαστελίνη τον κάθε ήρωα. Μας βοήθησαν στην κατασκευή των ζώων τα βιβλία του R.OREΝ «Τα μυστικά της πλαστελίνης ». Στη φωτογράφιση χρειάζεται να έχεις φτιάξει πολλές φορές τον ήρωα σου ή τα μέλη του. Για παράδειγμα μπορεί να έχεις πολλά μάτια, φρύδια, χέρια κ. α. για να τα αλλάζεις.

Στη συνέχεια σκηνοθέτησαν σε κάθε ομάδα τη δράση του ελέφαντα και των άλλων ζώων και αρχίσαμε τη φωτογράφιση.
Για να δημιουργηθεί η κίνηση, έπρεπε να βγάλουμε συνεχόμενες φωτογραφίες τους ήρωες σε διαφορετική στάση ή έκφραση. Και αυτό ήταν και το πιο δύσκολο κομμάτι του εργαστηρίου. Απαιτείται υπομονή, συγκέντρωση και επιμονή. Τα παιδιά διέθεταν όλα τα παραπάνω με το παραπάνω!!!

Τα κορίτσια έχουν δέσει
την μπάλα του ελέφαντα
με μία πετονιά και την κρατούν ψηλά.

Παρασκευή 20/Ιουλίου/2012
Τα παιδιά είδαν την ταινία αλλά επειδή ο χρόνος που είχαμε ήταν λίγος για να «ντύσουμε» την ταινία με διαλόγους, αποφασίσαμε να αφηγηθούμε την ιστορία. Κάθε ομάδα αφηγήθηκε το μέρος της ιστορίας που είχε αναλάβει και το ηχογραφήσαμε.
Όταν ολοκληρώσαμε την ηχογράφιση όλων των ομάδων, φτιάξαμε στιχάκια « στον αέρα », τα οποία τραγουδήσαμε!
Ανέλαβα να διαλέξω τη μουσική της ταινίας χωρίς τα παιδιά. Είμαι σίγουρη ότι αν είχαμε περισσότερο χρόνο θα είχαμε καταπληκτικά αποτελέσματα. Τελικά θα έλεγα ότι αυτή η ταινία ήταν ένα πολύ καλό δείγμα της δουλειάς μας.

Μετά από είκοσι μέρες ξαναβρεθήκαμε και με τους γονείς των παιδιών και απολαύσαμε την προβολή της ταινία μας!!!