συμβουλές για επίδοξους συγγραφείς από την Σώτη Τριανταφύλλου

Τώρα που τελείωσε το εργαστήριο ομαδικής συγγραφής «ιστορίες για... πολλά χέρια», η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου που παρακολούθησε και σχολίασε τις ιστορίες σας, συνοψίζει σε έναν περιεκτικό «δωδεκάλογο».

Προτάσεις και συμβουλές για να «γράφουμε» καλύτερα!

	Γράφουμε για όσα ξέρουμε. Είναι προτιμότερο να αρχίσουμε τη συγγραφική μας άσκηση με ένα θέμα που γνωρίζουμε σε βάθος ή το οποίο μπορούμε να μάθουμε σε βάθος. Η οικογένειά μας είναι ένα τέτοιο θέμα, ενώ, αντιθέτως, η καθημερινή ζωή σ’ ένα χωριό της Βόρειας Κίνας ίσως δεν είναι ένα τέτοιο θέμα.
	Δεν περιγράφουμε συναισθήματα, περιγράφουμε γεγονότα από τα οποία προκύπτουν συναισθήματα. Δεν περιγράφουμε ιδέες – και πάλι από την ιστορία μας ίσως προκύψουν ιδέες. Ούτε κάνουμε διδαχές και ηθικά κηρύγματα. (Είναι βαρετό!)
	Η γλώσσα μας πρέπει να είναι πλούσια σε λέξεις και σε αποχρώσεις. Ας αποφεύγουμε τις «προφορικές» εκφράσεις, τα επιφωνήματα, τα θαυμαστικά, τα αποσιωπητικά. Άλλο η γραπτή γλώσσα, άλλο η προφορική. Δοκιμάστε να μαγνητοφωνήσετε τον εαυτό σας και ύστερα να ακούσετε πώς μιλάτε. Θα συμφωνήσετε ότι δεν μπορείτε να γράψετε όπως μιλάτε. Όταν μιλάμε κομπιάζουμε, επαναλαμβάνουμε τις ίδιες λέξεις, εκβάλλουμε παράξενους ήχους. (Επίσης κάνουμε γκριμάτσες, κουνάμε τα χέρια μας...)
	Μην τοποθετείτε στην ιστορία σας άσχετες λεπτομέρειες που δεν παίζουν ρόλο στην πλοκή. Κάθε στοιχείο πρέπει να παίζει τον ρόλο του. Αν, για παράδειγμα, ο ήρωάς μας είναι πολύ κοντός και τον περιγράφουμε από την αρχή ως ένα «πολύ κοντό μικρό πλάσμα», το μέγεθός του πρέπει να παίζει ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων, αλλιώς είναι άχρηστη πληροφορία.
	Μην αρχίζετε ποτέ την ιστορία σας με το μετεωρολογικό δελτίο: «Έκανε ζέστη...», «Ο ήλιος...», «Η βροχή έπεφτε...» Άλλο συγγραφέας, άλλο μετεωρολόγος.
	Μη χρησιμοποιείτε μαλλιαρή γλώσσα και ντοπιολαλιά. Τα ελληνικά έχουν πολλές και θαυμάσιες λέξεις. Δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε ακρότητες.
	Προσπαθήστε να γράφετε σύντομες προτάσεις και να χρησιμοποιείτε κάπου κάπου την άνω τελεία.
	Μην απευθύνεστε στον αναγνώστη σαν να είναι φιλαράκι σας. Γράφετε με σοβαρότητα χωρίς να σκέφτεστε ποιος θα διαβάσει την ιστορία σας και αν του αρέσει. Να γράφετε αυτό που θέλετε εσείς, όταν θέλετε και με τον τρόπο που θέλετε. Όποιος επιζητεί να αρέσει σε όλους δεν αρέσει σε κανένα.
	Μην κάνετε χιούμορ εκτός αν έχετε ταλέντο στο χιούμορ. Θέλω να πω, μη γράφετε κρυάδες και εξυπνάδες.
	Μην κάνετε επίδειξη γνώσεων. Σε κανένα δεν αρέσει η απαρίθμηση πληροφοριών. Κυρίως, μην κάνετε επίδειξη γνώσεων όταν δεν έχετε γνώσεις!
	Συχνά στις ιστορίες σας τοποθετείτε ήρωες που στη συνέχεια τους ξεχνάτε. Κανείς ήρωας, κανείς χαρακτήρας, έστω και δευτερεύων, δεν πρέπει να εγκαταλείπεται και να μη μαθαίνουμε για την τύχη του.
	Προσέχετε την ορθογραφία, τη στίξη και τη διάταξη των παραγράφων. Να μην γράφετε σαν να απλώνετε σεντόνι! Να τοποθετείτε τελείες, να αλλάζετε κάθε τόσο παράγραφο.
	καλή επιτυχία!